|
👀دوربینی چیست؟ عیب انکساری دوربینی یا هیپروپی سبب می شود که دید نزدیک فرد مختل شود.
در این عیب انکساری برخلاف نزدیک بینی، تصویر جسم در پشت شبکیه تشکیل می شود و بنابراین باز تصویر بصورت مبهم دریافت می گردد.
میزان دوربینی با افزایش سن در بزرگسالی بیشتر می شود، اما در سنین پایین و کودکی با توجه به اثر خنثی کننده رشد و افزایش سایز کره چشم احتمال کاهش شماره چشم به مرور وجود دارد.
دوربینی در سنین زیر ۷ سال به احتمال بیشتری نسبت به نزدیک بینی منجر به ایجاد تنبلی چشم می گردد.
و نکته دیگر آنکه دوربینی در شماره های بالا می تواند همراه با انحراف چشم به داخل( ایزوتروپی) باشد.
اما دربزرگسالی در سنین زیر ۴۰ سال دوربینی حتی تا شماره ۱.۵ هم به راحتی تحمل می شود و معمولا نیاز به استفاده از عینک نیست. با اینحال در بعضی افراد بخصوص در دید نزدیک اختلال ایجاد می کند.
در سنین بیشتر از ۴۰ با اضافه شدن پیرچشمی احتمال افزایش شماره چشم و نیاز به دو عینک دور و نزدیک بیشتر می گردد.
افراد دوربین برای عادت کردن به عینک های معمولی یا تدریجی به زمان بیشتری نیاز دارند، این زمان گاه حتی دو ماه به طول می انجامد. پس از جراحی رفراکتیو ( لیزیک، لازک و PRK ) هم دیرتر به دید مورد نظر می رسند.
👀نزدیک بینی چیست؟
نزدیک بینی یا میوپی یکی از عیوب انکساری است که فرد مبتلا در دید دور دچار مشکل می گردد.
در واقع در نزدیک بینی تصویر جسم دیده شده توسط چشم بجای شبکیه در جلوی شبکیه تشکیل شده و در نتیجه تصویر بصورت مبهم درک می گردد.
در صورتی که نزدیک بینی در سنین پایین و کودکی شروع شود، با افزایش سن کودک و نوجوان و بزرگتر شدن کره چشم، میزان نزدیک بینی و ضعف چشم افزایش می یابد.
تولد نوزاد بصورت نارس از جمله مواردی است که احتمال نزدیک بینی را در آینده نوزاد مطرح می کند.
از سوی دیگر کار زیاد در فاصله نزدیک نظیر بازیهای کامپیوتری یا نگاه کردن مداوم به صفحه گوشی موبایل و تبلت سبب افزایش میزان نزدیک بینی می گردد.
نزدیک بینی تقریبا تنها عیب انکساری است که احتمال انتقال ژنتیکی در مورد آن مطرح است.
در ۷۵ درصد کودکان درگیر، شماره چشم تا سن ۱۵ یا ۱۶ سالگی به ثبات می رسد. در باقی موارد احتمال افزایش شماره چشم حتی تا سن ۳۰ سالگی هم وجود دارد.
نوع دیگری از نزدیک بینی در بزرگسالان ایجاد می شود. عامل این نوع نزدیک بینی معمولا کار زیاد در فاصله نزدیک مانند کار با سیستم های کامپیوتری به مدت زیاد در روز یا کار با گوشی های موبایل است.
نزدیک بینی همیشه هم بد نیست. افراد نزدیک بین خیلی راحتتر از افراد دوربین یا آستیگمات ،با عینک خود کنار می آیند، لنز تماسی را بهتر تحمل می کنند، دیرتر نیاز به عینک پیرچشمی پیدا می کنند، به عینکهای تدریجی زودتر عادت می کنند و در نهایت در صورت انجام جراحی رفراکتیو( لیزیک، لازک یا PRK) پاسخ بهتری به عمل می دهند.
|